شهید دانشجو امیدعلی زیودار

نام پدر : علی
تاريخ تولد: 13 اسفند 1342
محل تولد: خرم آباد
رشته تحصيلي: آموزش ابتدایی
نام دانشگاه : تربیت معلم
تاريخ شهادت : 15 فروردین 1365
محل شهادت: سلیمانیه-
عملیات:عملیات والفجر 9

زندگینامه شهید

شهید امید علی زیودار از همان اوان کودکی خودسازی را عملا از پدر بزرگوار خود کسب نمود و ضمن تحصیل با کار کردن خود، به کمک خانواده نیز پرداخت و اخلاق و تقوای او در بین همکلاسی هایش نمونه بود. به صورتیکه در دبیرستان مسئول مالی انجمن اسلامی دبیرستان علوم خرم آباد شد.

با شروع جنگ تحمیلی سعی کرد ضمن ادامه تحصیل، در جبهه ها نیز حضوری فعال داشته باشد برای همین هنگامی که در مناطق جنگی بود در آزمون دانشسرای مرکز تربیت معلم خرم آباد شرکت کرده و قبول شد.

او عشق عجیبی به امام و پیرمراد خود داشت.

سرانجام در 15 فروردين سال 1365 در سن 23 سالگي در عمليات والفجر 9 در جبهه سليمانيه غرب با چهار تن از هم كلاسيهايش مفقود گرديد و در تاريخ 28 مرداد 1372 پيكر  مطهرش پيدا گرديد و در گلزار شهداي خضر شهرستان خرم آباد به خاك سپرده شد.

وصیت نامه شهید

مي پنداريد آنها راه که در را خدا كشته مي شوند مرده اند آنها زنده اند و نزد خدايشان روزي مي گيرند..

  بنام خداوندي كه جان من در دست پر قدرت اوست و بنام آنكه مرا از خاك بيافريد و دوباره مرا به خاك بر مي گرداند و دوباره مرا زنده خواهد كرد تا به حسابهاي من رسيدگي كند .

من سربازكوچك اسلام و امام، اميدعلي زيوداری آگاهانه قدم به اين راه گذاشته ام راهي كه مي دانم سرانجام آن شهادت است. شهادت در راه خدا و رسيدن به ملكوت اعلي.پس هر كس كه زودتر به انتهاي اين راه رسيد سرانجام نيكو پيدا مي كند.

پيام من به امت شهيد پرور ايران اين است كه دست از اتحاد برندارند و هموراه پيرو سخنان امام باشند زيرا كه سخنان قرآن و سنت پيامبر است و هر چه بيشتر در رسوائي آمريكا جنايتكار بكوشند. 

از برادران دانش آموز مي خواهم هر كدام كه مي توانند به جبهه ها بيايند هر كدام كه نمي توانند در سنگر مدارس با ضد انقلاب و منافقين كوردل بجنگند.

سخني چند با خانواده ام : با سلام خدمت پدر و مادر و برادران و خواهران عزيزم، اميدوارم كه سلامت و خوشحال باشيد و مرا ببخشيد و از خدواند طلب مغفرت مرا بكنيد.

من فرزند خوبي براي پدر و مادر و برادر خوبی، برای برادر و خواهرانم نبودم كه اميدوارم مرا ببخشند من از شما مي خواهم كه اگر خدواند بزرگ اين توفيق را به من داد كه در راهش و بخاطر دينش شهيد شوم بخاطر مرگ من گريه و زاري نكنید بلكه خوشحال باشید كه توانسته اید هديه ناقابلي به پيشگاه حق تعالي ادا كنید و بكوشید تا ادامه دهنده راه من باشید.

من مقداري نماز و روزه قضا دارم كه از شما مي خواهم آنها را ادا كنيد و در آخر سلامتي و طول عمر رهبر كبير انقلاب اسلامي را از خداوند متعال خواستارم

خاطرات شهید

چندي قبل از اعزام اميد به منطقه جنگي، چند روزي را همراه هم جهت ديدن يكي از دوستان به اصفهان و شهر كرد عزيمت نموديم. در برگشت به طرف خرم آباد بوديم ،  شب هنگام بود ، كنار هم نشسته بوديم داخل اتوبوس و بر روی صندليهاي پشت سر راننده،  راننده اتوبوس مردي ميان سال بود و قيافه اي  مذهبي داشت. راديو را روشن كرده و راديو داشت دعاي كميل را پخش مي نمود .

اميد حالي پيدا كرده بود حقير هم در كنارش نشسته بودم و با هم صحبت مي كرديم كه من براي اميد خوابي را تعريف كردم و سفارش نمودم كه اميد مادرم در خواب ديده است كه اينبار به منطقه اي كوهستاني خواهم رفت و در آنجا به شهادت مي رسم . حالا اگر اينبار اين افتخار نصيب من شد اين سفارشات  را بجا بياور و تا پاسي از شب با هم در اين زمينه ها صحبت كرديم ولي چه خيالي درباره خودم مي كردم چون آن موضوع متعلق به من نبود بلكه آن شهادت افتخاري بود كه نصيب اميد شده بود و من نمي دانستم .

چند وقتي از اين موضوع  گذشت و به منطقه اعزام شدم و به پادگان شفيع خاني در حوالي انديمشك رفتم. اميد را در آنجا ملاقات كردم ديدم ايشان جلوتر از حقير به منطقه آمده، تعجب كردم چون تازه از منطقه برگشته بود. با هم احوال پرسي كرديم از موقعيتش پرسيدم فرمودند در گردان مالك اشتر مستقر شده و در حال آمادگي بسر مي برند. چند روزي گذشت حقير جهت انجام كارهاي واحد مان به منطقه غرب اعزام شدم كه پس از خداحافظي از ايشان جدا شدم .

موقعيت عمليات والفجر 9 بود و جهت انجام عمليات به من ماموريت دادند. وقتي به خط مراجعه نمودم ديدم ماموريت ما با گردان مالك اشتر است به همين خاطر سراغ اميد را گرفتم كه پس از  مقداري جستجو ايشان را ملاقات نمودم و وقتي پرسيدم كه با كدام گروهان عازمند ديدم با گروهاني است كه ما در خدمتشان هستيم .

در بين راه تا رسيدن به خطوط دشمن بارها اميد را نظاره كردم هر بار صلابت و پايمردي و رشادت را در قد و بالاي رعنایش مشاهده مي كردم. اميد آن اميدهميشگي نبود حالاتش -خنده هايش -حرفهايش،چهره اي معصوم و نوراني – معصوميت در سيماي او موج مي زد . تواضع سرتا پاي وجودش را گرفته بود.

به چندين ده متري دشمن  رسيده بوديم، از شياري رد مي شديم كه دشمن از پشت سر به ستون ما شليك كرد، در اين لحظه بود كه اميد و يكي از دوستان  به طرف دشمن شليك نمودند كه پس از مقداري شليك آر پي جي و تيراندازي، دشمن آن منطقه را خالي نمود و ستون را از ناحيه مزاحمت دشمن آسوده نمود. شروع به حمله به خط دشمن نموديم كه پس از فتح خط مقدم دشمن و تار و مار نمودن آن به پيشروي ادامه داديم در اثناي پيشروي تيرباري همه را اذيت مي كرد چند تن از بچه ها را به شهادت رسانده بود.

اميد و چند تن از سپاهيان اسلام جهت انهدام سنگر تيربار ماموريت گرفتند. در اين اثنا نبردي سخت درگرفت و اين آخرين ديدار زميني من با اميد بود. كه اميدم در آخرت انشا الله به شفاعت اميد است .