شهید دانشجو محمد حسین صابری ظفرقندی
نام پدر : محمد رضا
تاريخ تولد:4 آبان 1339
محل تولد: تهران
رشته تحصيلي: متالوژی
نام دانشگاه : تهران
تاريخ شهادت : 29 اردیبهشت 1361
محل شهادت: خرمشهر
عمليات:
زندگینامه شهید
……
گزيده اي از وصيت نامه شماره 1 شهيد محمدحسين صابري ظفر قندي
اين وصيت نامه را در حالي مي نويسم كه هيچ نشان لياقتي از شهيد شدن در خود نمي بينم .خداوندا مي دانم كه دوست داري مومنانت را با بدن پاره پاره و مثله شده ملاقات كني و مي دانم كه شهيد كسي است كه مورد لطف و رحمت تو قرار گرفته باشد .بارالها امت ما و همه مسلمين را به اصل ولايت فقيه اين كليد رهائي مسلمين از بند جباران چپ و راست هر چه بيشتر آشنا بگردان.
سلاو ودرود بر شما و پدران و مادراني كه اسطوره قرن هستيد .سلام بر شما كه جدائي جگرگوشگانتان را در راه الله چه زيبا استقبال مي كنيد .درود بر شما كه همچون ابراهيم خليل فرزانتان را در راه معبود خويش به قربانگاه مي بريد .براستي كه شما امت ابراهيم هستيد .
مادر جان هر وقت دلت سوخت به ياد مادراني بيافت كه چند فرزند شهيد داده اند و حاضرند بازهم قرباني بدهند.
پدرو مادر عزيزم !در دنياي برزخ منتظر دعاهاي بي پايان شما هستم .
و تو اي برادر عزيز و تو اي خواهر گرامي ! هر يك از فرزندان شما آينده سازان انقلابند , كوتاهي شما درامد تربيت انسانهاي نمونه آينده ضربه اي است بر پيكر انقلاب اسلامي ما.
همسرم , من رفتم و تو ماندي با كوله باري از مسئوليت ها نكند خداي ناكرده لحظه اي اين مسئوليت را فراموش كني , اگر لحظه اي بي تابي كني , لحظه اي مايوس شوي از وظيفه سنگينت دور شده اي .گريه حق مسلم توست .اما گريه كن براي اينكه من با باري از گناه رفتم و دل بسوزان به حالم اگر مقبول درگاه ايزدي قرار نگيرم .تقدير چنين بود كه من بروم و تو باز در ميدان امتحانات الهي بماني .همسرم نكند كه خداي ناكرده تصميم بگيري تا آخر عمر تنها بماني , نه همسرم تو بايد زندگي كني و مسئوليت سنگينت را به پايان رساني .اگر من يك مرتبه توفيق شهادت را پيدا كردم تو بارها ثواب آن را مي بري تو بايد فرزندان سلحشور و پاكي پرورش دهي و در شهادت هر يك از آنان صابر و استوار بماني .
یک دیدگاه
امروز 4 / 3 / مصادف با سالگرد شهادت این عزیز است . حقیر به هنگام شهادت با ایشان بودم . در قنوت نماز ظهر با ترکش کاتیوشا به سجده رفت . مهر نمازی را که خود ساخته بود با خونش رنگین کردم . ابتدا می خواستم آنرا برای خود نگهدارم ولی همسر و خانواده اش سزاوارتر ، لذا در مراسم هفتم شهید ، امانت را به صاحبش سپردم . چند روزی قبل از شهادت ( 19 / اردیبهشت ) به من گفت امروز سالگرد ازدواجم است ، نامه ایی برای همسرم نوشته ام چیزی ندارم برایش هدیه دهم . گفتم تربت جبهه و ترکشی از پوسته آر پی جی بهترین هدیه است . نمیدانم چه کرد ولی میدانم مهر اغشته به خونش آخرین و بهترین ، شاید بد ترین ، هدیه به همسرش بود . هیچگاه ترا و محمد حسین انارکی را فراموش نمیکنم . عاجزانه استدعا دارم مرا فراموش نکنید .