شهید دانشجو رجبعلی افسری
نام پدر : عباس
تاريخ تولد: 2 فروردین 1344
محل تولد: سراب
رشته تحصيلي: دامپزشکی
نام دانشگاه : تهران
تاريخ شهادت : 22 دی 1365
محل شهادت: شلمچه
عمليات: كربلاي 5
زندگينامه شهيد
شهيد رجبعلي افسري در تاريخ 2 فروردین 1344 در شهرستان سراب به دنیا آمد. دوران نوجواني وي مقارن بود با اوج گيري انقلاب ملت مسلمان ايران عليه رژيم طاغوت و ایشان همانند ساير اقشار مردم در تظاهرات حضور فعال داشت .
شهيد بسيار مقيد به انجام فرائض ديني بود و در مواردي كه اقتضا مي نمود امر به معروف و نهي از منكر را اجرا مي كرد و همواره در حال راز ونياز با پروردگارش بود ‹‹اين دنيا برايم مانند زندان است , خدايا كاري كن تا از قفس تن رها گردم و به سوي تو كه شب و روز در عشقت مي سوزم و عاجزانه از درگاهت طلب عفو مي نمايم , خداوندا مرا پيش خود بخوان تا در جوار رحمتت از عشق بي پايانت لبريز گردم……››
با شروع جنگ تحميلي پس از فراگيري آموزش هاي لازم به جبهه هاي نبرد حق عليه باطل عزيمت نمود و در عمليات والفجر مقدماتي از ناحيه دست مجروح گرديد و در عمليات بدر نیز شركت نمود كه در اين عمليات نيز از ناحيه سر بر اثر اصابت تركش خمپاره مجروح گرديد.
اما اينگونه صدمات هيچگاه در عزم راسخ وي براي حضور در ميادين نبرد خللي وارد نساخت.
وی پس از اخذ ديپلم در سال 1363 در رشته دامپزشكي دانشگاه تهران پذيرفته شد و همزمان با حضور در جبهه هاي جنگ تحصيلات خود را نيز ادامه داد و در عمليات فتح فاو,آزادسازي مهران , كربلاي 4 , كربلاي 5 حضور فعال داشت .
شهيد رجبعلي افسري در تاريخ 22 دی 1365 در منطقه عملياتي كربلاي 5 بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد و به خيل شهداي انقلاب اسلامي و برادر شهيدش سهراب افسري پيوست.
وصیت نامه شهید
…….
مناجات نامه شهيد
هو الحي
…. كسي را كه در راه خدا كشته شده مرده نگيريد او زنده است ليكن شما درك نميكنيد و هرآیینه شما را به چيزي از ترس و گرسنگي و كاستن از مالها و جانها مي آزاريم و بشارت ده شكيبايان را كه ميگويند از خدایيم به سوي خدا باز مي گرديم .
…. چه چيز بالاتر از اين است كه خالق جهان و آفريننده هستي به انسان كوچك و ضعيف بگويد؛ اي مخلوق و بنده من، از تو راضي شدم و تو را داخل بهشت گردانيدم و گناهانت را بخشيدم به چه علت ؟ به سبب اينكه تو جانت را در راه من فدا كردي . كدام جان ؟ همان جاني كه خدا خود به ما عطا كرده .
… به حال دوستان كوچكم كه سن كمي داشتند اما به سويت پركشيدند غبطه مي خورم كه چطور شد آنها لياقت شهادت را پيدا كردند و اين دنيا را ترك كرده و در جايگاه سعادت ابدي مسكن گزيدن…
منبع:400 شهید دانشگاه تهران