خاطره ای از شهید محلاتی
شهید محلاتی رحمه الله علیه نمایندة امام در سپاه بود و چقدر عاشق و مخلص امام! یادم هست نصف شبی بود، مرحوم شهید محلاتی تلفن زد با حالت گریه. آن روز نیروهای ما در نزدیکی های خرمشهر در محاصره قرار گرفته بودند. مرحوم شهید محلاتی هق هق گریه می کرد و می گفت: یک پیام به امام بدهید؛ به امام بگویید که دعا کنند. گفتم امام خوابیده است، گفت امکان ندارد، باید امام را بیدار کنید؛ ما در معرض خطریم. بالاخره مرحوم احمد آقا رفت بالای سر امام. امام بیدار بود. امام معمولا دو ساعت به اذان صبح بیدار می شدند. به ایشان گفته شد که شهید محلاتی پشت تلفن هست و گریه می کند و می گوید آقا دعا کنید. خوب، امام کارش را انجام داد و دعا کرد. دعای امام هم مستجاب شد. در اینگونه مواقع، امام خودش را نمی باخت. ایشان از این حوادث زیاد دیده بود.
