هادی جعفری

محل تولد: رئیس آباد آمل

تاریخ تولد: 1365/1/3

تاریخ شهادت: 1393/12/19

محل شهادت: عراق

تحصیلات: کارشناسی ارشد مواد

زندگی نامه

درسومین روزازبهار65دریکی ازروستاهای بخش دابودشت آمل به نام رئیس آباددیده به جهان گشودودرسومین روزازبهار94درسن29سالگی درعراق به فیض شهادت رسید

دوران ابتدایی وراهنمایی رادرهمان روستاوروستای کلیکسرکه نزدیک همان روستااست گذراندوبرای گذراندن مقطع دبیرستان به هنرستان چهل شهیدآمل رفت دررشته جوشکاری به تحصیل پرداخت.بعدازآن به شهرشیرازرفت ودردانشگاه شهیدباهنرشیرازبه تحصیل درمقطع کاردانی دررشته جوشکاری پرداخت وبهدازاتمام مقطع کاردانی بعدازدوسال وقفه درمقطع کارشناسی دردانشگاه بلدالامین کرمان قبول شدوبه کرمان رفت وبعدازاتمام درس به دنبال کاررفت که درسال91همزمان باورودبه قرارگاه خاتم الانبیا تهران درمقطع کارشناسی ارشدمهندسی موادگرایش جوشکاری دردانشگاه علوم وتحقیقات تهران قبول شدولی به علت مشغله ی کاری ترم اول رامرخصی گرفت وبرای ترم بهمن علی رغم سختی کاربه تحصیل پرداخت وهمزمان به کاربه درس ودانشگاه پرداخت.ودرکارخودبسیارکوشابودبه طوری که درمدت اندکی که ازخدمتش گذشته بودموفق به طراحی نوعی سلاح شد.

خانواده ایشان نیزازخانواده های متدین ومذهبی هستندپدربزرگوارشان ازسرهنگ های بازنشسته ی سپاه هستندومادرایشان نیزسیده ای ازنسل رسول خداهستند.شهیدبزرگواررابطه ی بسیارخوبی باخانواده ی خودش داشتند ودرکارهای خانه به مادرشان کمک میکردندودرکارباغ وکشاورزی به پدرشان یاری میرساندندوهمچنین برای تنهابرادرشان حامی خوبی بودند.

این شهیددرسال1389بعدازاسراربسیارخانواده مبنی برازدواج وتشکیل خانواده بادختریکی ازهمکاران پدرخودعقدکردندودراسفند1392ازدواج کردندوزندگی مشترک خودرادرشهرتهران آغازکردند.

رابطه ی شهیدباهمسرشان بسیارخوب بودودرخانه درهمه ی کارهابه همسرشان کمک میکردندومشوق خوبی برایرهمسرخوددرتحصیل بودند.

ازخصوصیات این شهید:

بسیاردلسوز،مهربان،راستگو،قلب پاکی داشتند.ایشان ازوقتی که وارداین شغل شدندهمیشه ازشهیدشدن خودمیگفتندوچون روستای ایشان شهیدنداشت همیشه میگفتندکه من شهیدرئیس آبادهستم. بسیارشوخ ومردمی بودندبطوری که وقتی درجمعی بودند همه ازحضورشان لذت میبردند.

زندگی نامه به روایتی دیگر

سلام اسم من هادی جعفری هستش که3فرودین65درآمل بدنیااومدم…. برای دوره کارشناسی ارشد بورسیه استرالیامرحله اول قبول شدم وجزء3نفرراه یافته به مرحله دوم بودم ولی بخاطرخانواده انصراف دادم. در6آبان 89درحالی که دانشجوی ترم آخرکارشناسی بودم بادخترهمکارودوست پدرم عقدکردم….. بعدازتمام شدن دوره کارشناسی دنبال استخدام شدن توقرارگاه خاتم الانبیارفتم وبعدازیکسال تلاش مهرسال91استخدام قرارگاه خاتم الانبیاتهران شدم…..  راستی بهتون نگفتم یه موشک من ودوست وهمکارم باهم طراحی کردیم که تولیدشدوبرای اجرافرستاده شدوخبررسیدیه موشک27تاداعشی روکشته……  بلاخره بامداد19اسفند93برای همیشه زنده ازایران رفتم به عراق……  رفتم به پابوس امام درسامرا…..  بالاخره در3فروردین1394 ساعت2:30الی3بعدازظهربودکه پهبادآمریکایی به کارگاهمون درحالی که من وعلی آقاداخل بودیم موشک زد…..  بخش اول پیکرم تواین محل پیداشدوبه وطن برگردونده شد…..  پیکراولم درروزشنبه8فروردین1394باهمراهی همه ی عزیرانم دوستان وآشنایان وهمه ی همشهریای عزیزم تشیع شد…..  دوباره نصف بدنم روچندکیلومتراون طرف ترازمحل انفجارپیداکردن ودرروز16فروردین به وطن برگشتم…….  اول خواستم22فروردین برگردم به شهرم وخونه ی عبدیم بعدیادم اومدکه23فروردین تولدهمسرمه وچی بهترازاین که وجودم روبهش تقدیم کنم……  وبالاخره 23فروردین به خونم برگشتم وبه بقیه پیکرم ملحق شدم….  شهید هادی جعفری که به تازگی در رشته کارشناسی ارشد پذیرفته شده بود از اهالی منطقه دابودشت و متأهل است که به عنوان سومین شهید مدافع حرم آمل در سن ۳۰ سالگی در روز دوشنبه سوم فروردین ماه سال ۱۳۹۴ در عراق آسمانی شد.
اونجا بنام مهندس های فاروق میشناختنشون .. یه شب برای کاری باید میرفتن جایی…. یه سری پیش مرگ داشتن که از عراقیا بودن اونا جلو رفتن و

قرار بود که ما پشت سرشون حرکت کنیم. وسط راه یکدفعه یکی از بچه ها گفت بچه ها ما که اسلحه نداریم ، حداقل یه اسلحه داشته باشیم ؛ وقتی داعشیا مارو گرفتن خودمون رو بکشیم. چون میگن اگه دست داعش بیوفتین بطرز فجیعی اذیت میکنه.. خلاصه دوباره برمیگردن که اسلحه بردارن که برگردن یکدفعه عراقی ها محاصره شون میکنن.میگن برین برین .. معلوم میشه که داعشیا براشون کمین گذاشته بودن و پیش مرگاشون رو زده بودند و اگه اسلحه بهونه نمیشد و برنمیگشتن اونارو هم میزدن …آقا هادی میگفت: اونجا بود رو به آسمون روی زمین دراز کشیدم و نزدیک 20 دقیقه تو فکر بودم که اگه خدا بخواد بمیرم تو شهر و روستای خودم باشم میمیرم و اگه خدا بخواد زنده بمونم یه اسلحه باعث میشه که زنده بمونم هرکسی قسمتی داره و چه خوب که قسمت همه ی ماها به این زیبایی نوشته بشه  ….همسر شهید : وقتی ازماموریت اومد خداروشکر کردم که زنده دوباره تو ایران میبینمش وقتی اومد و از سفرش گفت: بهش گفتم دیگه حق نداری بری.. اگه خودت دوست داری وخانمت راضیه میتونی بری  میدونین چی بهم جواب داد ؟ چیزی گفت که دیگه هیچی نداشتم بگم…. گفت: خانم مثل زنای کوفی نباش امام حسین تنهاست و ما باید بریم ازش دفاع کنیم…..

شهدا آسمانی فکر میکنن….