شهید امیرحسین صبوری در تاریخ 2/5/1344(18ربیع الثانی) در خانوادهای مذهبی و سنتی چشم به جهان گشود. او فرزند سوم خانواده بود. از کودکی، بسیار آرام و خوش خلق بود.

تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را با کسب نمرات عالی به پایان رساند. در سال 1358 در رشته ی علوم انسانی وارد دبیرستان شد. در کنار درس به ورزش فوتبال نیز علاقمند بود و اوقات فراغت را به ورزش می پرداخت. تحصیلات حوزوی را در دو سال آخر دبیرستان آغاز کرد، لذا دو سال آخر دوره ی متوسطه را به صورت غیر حضوری امتحان داد. او اغلب نمازهای خود را در مسجد می خواند و همیشه با وضو بود. فردی بسیار شجاع، بااراده و مهربان بود. مهمان نواز و خوش مشرب بود و در عین حال بسیار اهل دل، البته این مورد آخر را می توان از نوشته های شخصی عارفانه اش به وضوح رویت نمود. به بزرگ ترها احترام می گذاشت و در بین کودکان بسیار عزیز بود، چرا که با آن ها مهربان بود و هم بازی آنان می شد.

هیچ رفتاری که مطابق شان نباشد از او دیده نشد. نظم و انظباتش در همه کارهایش هویدا بود. از هیچ کس متوقع نبود و با دید واقع گرایانه با مسائل برخورد می کرد. در جامعه نسبت به همه چیز خود را مسئول می دانشت و هرگز با بی تفاوتی از مسائل اطرافش نگذشت و گواه بر این امر، نامه های تشکرآمیزی از صدا و سیما است که در پاسخ انتقادها و پیشنهادهای او نسبت به بعضی از برنامه های کودک رسیده است. ایشان در سال 1361 وارد دانشگاه امام صادق^(ع) شدند و تحصیلات خود را ادامه دادند. سپس در سال 1365 به جبهه رفته و در عملیات کربلا 4و5 شرکت کردند و در عملیات کربلای 5 در تاریخ 65/10/19 به درجه ی رفیع شهادت رسید.