شهيد ابراهيم كشورى در دهم دی ماه سال 1339 در خانواده اى مذهبى در روستاى دوغايى شهرستان قوچان چشم به جهان گشود و در دامن مادری پاک و مؤمن تربیت یافت. در شش سالگى وارد دبستان روستا شد. پس از اتمام دوره دبستان جهت ادامه تحصيل به همراه مادر بزرگش راهى شهر قوچان گرديد. وی از همان ابتدای نوجوانی عامل به فرایض دینی و رعایت اخلاق اسلامی بود و در مجالس مذهبی و سوگواری ائمه معصوم (ع) با ارادت و خلوص نیت شرکت می جست. شهید مدت هفت سال (دوره راهنمايى و دبيرستان) را در قوچان گذراند. در سال سوم دبيرستان با شروع مبارزات مردم ايران عليه رژيم طاغوت، ايشان نيز با مبارزان همراه شد و در قوچان و روستاهاى تابعه به فعاليت گسترده در راستاى انقلاب اسلامى پرداخت. اعلاميه ها و نوارهاى امام خمينى را تكثير و به اتفاق همفكرانش در اختيار مردم قرار می داد. پس از پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى به اتفاق دوستانش انجمن اسلامى جوانان روستاى دوغائى را تشكيل داد و از اين طريق ده ها تن از جوانان را به عضويت انجمن در آورد. ايشان همچنين كتابخانه اى را در محل انجمن اسلامى ايجاد نمود و كتاب هاى زيادى را كه متعلق به خودش بود به آن جا هديه كرد و بدين وسيله فرهنگ كتابخوانى را در بين جوانان روستا رواج داد.
شهيد كشورى در سال 1358 ازدواج نمود كه حاصل ازدواج وى يك پسر به نام على است. پس از انقلاب فرهنگى و تعطيلى دانشگاه ها موفّق به ادامه تحصيل در دانشگاه نشد، اما توانست به تربيت معلم مشهد، كه تنها مركز آموزش عالى فعّال در آن زمان بود راه يابد و با كسب مدرك فوق ديپلم در خدمت آموزش و پرورش در آمد. پس از آن، با اينكه آموزش و پرورش شهرستان از او تقاضا كرده بود كه در داخل شهر و اداره مشغول شود ولى او كه عاشق خدمت به محرومين بود به دورترين روستاهاى قوچان جهت تعليم و تربيت عزيمت نمود. وی پس از مدتی با گذراندن آموزش نظامی و امدادگری از طریق بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به جبهه های حق علیه باطل شتافت و در جبهه ها سعى می كرد با پذيرش پست هاى سخت و پرخطر دين خود را به اسلام و انقلاب اسلامى اداء نمايد.
شهيد كشورى پس از پايان پنج سال تعهد خدمت در روستاها، در رشته الهيات دانشگاه فردوسی مشهد پذيرفته و مشغول به تحصيل شد. مدت كوتاهى از اقامت وى در مشهد و تحصيل در دانشگاه نگذشته بود كه بار ديگر داوطلبانه به جبهه هاى دفاع مقدس عزيمت و در عمليات (كربلاى 5) منطقه شلمچه شركت كرد. پس از پايان عمليات با این که می توانست به مشهد برگردد به منطقه غرب كشور رفت و در منطقه بانه به عنوان ديده بان مشغول به خدمت شد، در بامداد روز جمعه مورخ 66/2/4 كه مصادف با ماه مبارك رمضان بود، در همين منطقه به شهادت رسيد و در تاريخ 66/2/15 در شهر قوچان توسط امت حزب الله تشييع و در مزار شهداى روستاى دوغائى به خاك سپرده شد
