كمال پريور در روز يازدهم ارديبهشت سال 1344 نزديك به اذان ظهر چشم به جهان گشود و اولين صداي دل نواز و روح پرور الله اكبر را به جان و دل شنيد و دل در گرو عشق يارگذاشت. زندگي با صفاي كودكي خود را تا سن7 سالگي در آغوش پر مهر پدر و مادر گذراند و با تربيت و نوازش آن ها درس محبت و عشق خدا را ياد گرفت.

با پشت سرگذاشتن شش بهار پرطراوت پا به مدرسه گذاشت و شروع به تحصيل كرد و با موفقيت دوره ابتدايي را سپري كرده و وارد دوره راهنمايي شد و اين دوره را نيز سپري مي كرد كه جريانات انقلاب شكوهمند اسلامي شروع شد و او نيز همراه و همپاي مردم در تظاهرات و راهپيمايي ها فعالانه شركت جست و زحمت كشيد تا اين كه انقلاب اسلامي به پيروزي رسيد و كمال نيز به تحصيلات خود ادامه داده و دوره راهنمايي را نيز به پايان رساند و به دبيرستان راه يافت و آن مرحله را نيز با موفقيت گذارند .او در دوره دبيرستان دو بار عازم جبهه هاي نبرد حق عليه باطل شد و در عمليات هاي مختلف شركت كرد و يك بار در مهاباد و دگر بار در جنوب از خود رشادت ها نشان داد.

او در سال63 در كنكور دانشگاه پليس شركت نموده و موفق شد و همزمان از تربيت معلم شهيد ثاني در رشته ديني عربي نيز پذيرفته شد، با توجه به علاقه زيادي كه به علوم و معارف اسلامي داشت، رشته ديني عربي را برگزيد و در دو سال تحصيل خود در تربيت معلم چندين بار به جبهه هاي نبرد شتافت.

شهيد پريور مي گفت: «سرباز امام زمان^(عج) بايد فعال باشد، هم در جبهه و هم در پشت جبهه عرصه را بر كفر و نفاق تنگ كند.»

او پس از اتمام اين دوره از تهران به آغوش خانواده بازگشت و مشغول تحصيل معارف اسلامي در دانشگاه آزاد اسلامي شد. او هرچند كه دانشجو و معلم بود ولي گويا به او الهام شده بود كه مدارك و مدارج عاليه را بايد با ورود به دانشگاه الهي «آن كس كه تو را شناخت جان را چه كند.» كسب كرد و لذا مكرر، حدوداً هشت بار يا بيش تر به جبهه رفت و هر بار نوراني تر از دفعه قبل برگشت.

در سوم اردیبهشت سال66 پس از شركت در عمليات كربلاي8 ، هنگام دفاع و مقابله با تك هاي دشمن، در جبهه شلمچه به شهادت رسید