زندگی نامه

شهيد عليمردان موحد در سال 1339 در زنجان تولد يافت .شهيد در كودكي علاقه زياد به خواندن قران و آموختن مسائل اسلام داشت. او داراي اخلاق پسنديده و بسيار مهربان بود و هركسي را مي ديد ناتوان بود و قدرت حركت نداشت با هر زحمتي بود به او كمك مي‌كرد در سن 15 سالگي علاقه زيادي به كتب مذهبي و آموختن زبان عربي و به كتاب مفاتيح كه تشكيل شده بود از دعاهاي زياد حتي معني اكثر دعاها و سوره هاي قرآن را مي دانست.تا شروع انقلاب چنان فعاليت مي‌كرد كه شبانه روز استراحت كافي نداشت چون قبل از انقلاب اعلاميه هاي امام را همه جا با چند نفر از دوستان خودشحتي به دورترين نقاط مي رساند.به دستور امام جمعه اينها نگهباني راديو و تلويزيون و گاهي در قسمت پمپ بنزين و گاه كارخانه برق و آب بود. در آن زمان همه وقت با مامورين درگير بود حتي چند شب در زندان منحوس پهلوي مانده و چون به او ظن پيدا كرده بودند گاهی چند روز به جاهاي ديگر مي رفت تا دستگير نشود و بتواند به مبارزات خود ادامه دهد.در سال 1359 به عنوان معلم پیمانی به استخدام اداره آموزش و پرورش درآمد. خدمت صادقانه خود را در لباس مقدس معلمی که سال ها آرزوی آن را داشت از روستای سعید کندی، اوچ تپه، شهید مشتاقیان ، شهید اصغر حیدری و دبستان نقی بنایی زنجان شروع نمود. وی همچنین به زبان انگلیسی تسلط داشته است.معلم شهید که به خوبی پی به اعمال منحوس پهلوی برده بود بهترین شکل مبارزه خود را از منظر ورزش می دانست . با تاسیس باشگاه ورزشی ،جوانان را به گرد خود جمع کرد و در خلال آموزش ها و تمرینات ورزشی اهداف اسلامی خود را پیاده می نمود.او یکی از زحمتکش ترین ، مخلص ترین و دل سوز ترین مربی جامعه ورزش زنجان در رشته فوتبال بود . می توان اعتراف کرد که انسانی وارسته از تمامی جهات زندگی بود . او ورزش را در جهت اهداف انضباط نفسانی ، شکوفایی و نشاط روح ، مایه همکاری و خدمت به دیگران ، احترام به هستی انسان ها و انسانیت انسان ها ، گذشت و ایثار می دانست. او کسی بود که قهرمان پروری را نمی پسندید و همیشه قهرمان واقعی را جنبه خصوصیات والای انسانی ، همدلی و دوستی جستجو می کرد. ایشان قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در کسوت مربی و سرپرست ، تیم فوتبال پاس را در خیابان سرچشمه سابق( طالقانی کنونی) تاسیس نمود. با توجه به مشکلات زمان و آگاهی کاملی که از جو موجود داشت جوانان را در آن باشگاه گرد هم آورده از هدر رفتن نیروی جوانی آنان در ان برهه زمان جلوگیری می کرد با درآمد باشگاه افراد مستضعف را کمک های مالی می نمود. به همین دلیل عوامل رژیم پهلوی او را شناسایی کرده باشگاه پاس را تعطیل نمودند. همین که جوانان و نوجوانان را از ورطه گناه و کارهای لوده دور می نمود بهترین خدمت را به جامه می کرد . تا اینکه عوامل نفوذی رژیم پی به اهداف شهید موحد برده در صدد تعطیلی فعالیت های ایشان برآمدند.البته باید اذعان داشت که تیم پاس او را در سطح استان جزء بهترین تیم ها محسوب می شد و در مسابقات مقام های خوبی را به خود اختصاص می داد. ایشان در سال 1360 مسئول هیئت فوتبال استان زنجان بوده که در این زمینه نیز خدمات شایسته ای به جوانان ورزش دوست زنجانی داشته است. شهید والا مقام در پیروزی انقلاب نقش فعالی داشت و اعلامیه های حضرت امام را همه جا حتی به دورترین نقاط می رساند و چون مردم دیگر در تمامی راهپیمایی ها شرکت می نمود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران از طرف امام جمعه زنجان  حفاظت از مکان ها و ادارات حساس شهر زنجان همت گماشت. بعد از انقلاب ديگر به خانه كم مي‌آمد هميشه در سخنراني و تبليغات در مسجدها فعاليت مي‌كرد و براي هر چه شكوفايي انقلاب تلاش مي نمود و خود نيز هم بعد از نمازهاي مغرب و عشا در ماه رمضان سخنراني مي‌كرد چون علاقه زياد به انقلاب داشت.شهید پس از گذراندن دوره های آموزش نظامی در تهران با دوستان خود به جبهه رفتند هنوز سپاه به صورت كامل به وجود نيامده بود كه به عنوان داوطلب به جبهه رفتند 2 سال در خدمت دكتر چمران مي‌جنگيد. او چند بار به جبهه ها عزیمت نمود. سخنرانی های ایشان که از جبهه به صورت نوار کاست به یادگار مانده است نشان از ایمان ، شجاعت و صداقتش می باشد.شهید موحد مسئولیت گروه های آر پی جی 7 از گردان ذوالفقار تیپ محمد رسول الله را بر عهده داشت و مدت ها در گروه جنگ های نامنظم شهید چمران عاشقانه فعالیت می نمودو ایشان حتي در محاصره سوسنگرد 3 روز د رمحاصره رژيم بعث مانده بودند تا آزادي سوسنگرد آنجا بودند. چند مرتبه هم ماشينهاي آنها را با توپ زدند كه آتش گرفت حتي در آن چند تا اسير گرفته بود. در آخرين مرتبه كه به جبهه رفتند با سپاه تهران رفتند با دانشجويان دانشگاه تهران عازم جبهه شدند و با برادر كوچكش به قسمتهاي سومار، سردشت رفته بودند معلوم بود كسي كه هميشه از اسلام و ميهن خود دفاع مي‌كرد با ضد انقلاب هميشه ضد بود.آنطور كه دوستانش و همسنگرانش مي‌گفتند يك فرمانده دلسوز و با تجربه بود مي گفتند در تاريخ 61/7/12 شبانه ما را يكجا فرستاده بودند كه حتي ما سربازان خودمان را با سرباز عراقي نمي‌شناختيم چون در محاصره بوديم نزديك بود همه گروهان كشته يا دستگير شويم.شهید موحد در حالی که فرماندهی گروه را به عهده داشت در تنگه ای در سومار به مصاف دشمن بعثی می رود و وقتی که متوجه می شود که گروه به محاصره درآمده است. خودش می ماند و اعضای گروه را با اجرای آتش و مقاومت بی مثال از تنگه رد می کند “وقتی شهید موحد مورد اصابت گلوله های دشمن قرار گرفت زانو بر زمین زد و با خون خود وضو گرفت و سر بر سجده نهاد.” پس از 12 روز تنگه از وجود دشمن پاکسازی شد. وقتی بر پیکر شهید موحد رسیدیم در کمال تعجب او را همچنان در حال سجده دیدیم در حالی که 12 روز از شهادتش می گذشت.