شهید حسن کاووسی در خانواده ای مذهبی و انقلابی در سال 1346 در سراب تویسرکان دیده به جهان گشود. پس از طی دوران طفولیت که با تربیت صحیح خانواده ی او همراه بود. وارد مدرسه ی ابتدایی شد و این دوره را با موفقیت کامل به پایان رسانید. شهید عزیز بعد از پایان دوره ی ابتدایی وارد مدرسه ی راهنمایی شد که ا ین دوره مصادف با شروع انقلاب اسلامی به رهبری عظیم الشان امام بود که شهید هم تا حد توان خود در راه اندازی تظاهرات و شرکت در تظاهرات می کوشیدند و ایشان برحسب وظیفه در تمام راه پیمایی ها شرکت می کرد. شهید عزیز پس از پیروزی انقلاب اسلامی سعی داشتند به هر نحو که می تواند به اسلام و انقلاب خدمت کند و دوران راهنمایی را که با سقوط طاغوت و پیروزی انقلاب همراه بود به پایان رسانید و وارد دبیرستان شد.
شهید کاووسی علاوه بر تحصیل کمک به خانواده به خصوص در امر کشاورزی به پدرش کمک می کرد و از طرفی هم خدمت به اسلام و انقلاب می کردند. ایشان عاشق امام حسین(ع) و پیرو خط امام بودند به طوری که از طفولیت در ایام محرم و عاشورا در برگزاری و عزاداری در مساجد خالصانه زحمت می کشیدند و هم چون سالار شهیدان به سوی خدا شتافت.
شهید همواره در طول زندگی فعالیت زیادی از جمله خدمت در پایگاه مقاومت محمد رسول الله داشتند و از نیروهای فعال و زحمت کش و شجاع و دلسوز این پایگاه بودند و زحمات ایشان برای کسانی که به نحوی با ایشان برخورد داشتند به خوبی روشن است و از هرگونه فعالیتی برای حفظ خدا مضایقه نم یکرد و در ایام تحصیل فعالیت های زیادی در انجمن اسلامی دبیرستان داشتند و مسئول نمایشگاه کتاب بود و خودش هم علاقه ی زیادی به مطالعه داشت. مطاله ی کتاب های که او را برای رسیدن به هدفش نزدیک می کرد و شهید همیشه در فکر خدمت به ملت شهید پرور از جمله طبقه ی زحمت کش و مستضعف بود تا آن جا که هرکاری که برای رضای خدایش بود دریغ نمی نمودند. شهید حسن بنا به وظیفه در سال 62 به مدت 3 ماه بعد از آموزش به جبهه نبرد حق علیه باطل شرکت کردند و در این مدت خدمت زیادی در جبهه های پیرانشهر در منطقه غرب انجام دادند و همرزمانش از این مسئله به خوبی آگاهی دارند و به این ترتیب دوران دبیرستان را به پایان رسانید و شهید بزرگوار در دانشگاه هم شرکت کرده بودند و در رشته مهندسی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی قبول شدند ولی شهید با این که برادر بزرگتر از خودش در سال قبل در جبهه های نبرد حق علیه باطل جاویدالاثر شده بود عاشق جبهه و خدمت به اسلام و مبارزه با دشمنان و پیرو خط رهبر بود و برای مبارزه با دشمنان اسلام و استکبار جهانی راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در عملیات کربلای 4 شجاعانه و دلیرانه به سوی نبرد با دشمن شتافت و در مسیر مبارزه به درجه ی شهادت که آرزوی دیرینه ی او بود رسید.
2.خصوصیات اخلاقی شهید را از بدو کودکی تا شهادت بنویسید:
همان طور که در زندگی نامه ی دانشجوی شهید به عرض می رساندم شهید عاشق خدا و از مشتاقان خدمت و پیرو مولایش امام حسین(ع) در برخورد بود ایشان از لحاظ اخلاقی چه در میان دوستان و چه در میان بستگان و چه در میان دیگر مردم نمونه بودند تا آن جایی که هرکس با ایشان برخورد کوتاهی می داشت شیفته ی اخلاق ایشان می شد برخوردهایی که همیشه با لبخند و محبت آمیزی همراه بود و خودم که همیشه شرمنده اخلاق ایشان بودم یاد ندارم که ایشان سخنی گفته باشد که حتی برای لحظه ای ما را غمگین ساخته باشد و در مواردی که اشتباهی در کارهای ما مشاهده می کرد برادرانه تذکر می داد و سخن او هم در قلب ما می نشست زیاد حاشیه نروم دانشجوی شهید زیاد در قید لباس و ظواهر خود نبودند و همیشه از لباس های معمولی استفاده می کردند و بیش تر به ساختن درون (خودسازی) می پرداخت تا به ظواهرش و بر این اساس شهید هرکاری را که برای خویش می خواست انجام دهد حدالامکان به صورت مخفی انجام می داد که مبادا بر دیگران فخر فروشد و ریایی در کار او باشد و دیگزان از ایثارگری او با اطلاع شوند.
شهید بزرگوار بارها می گفت که انسان در پنهانی کارهایی می تواند انجام دهد که فقط خدا شاهد باشد. در صورتی که آشکاری انسان نمی تواند آن کارها را انجام دهد و این ها همه نشانه هایی از نیت خالصانه ی او بود. شهید وقتی که برای دومین بار به جبهه رفت حتی از نزدیک ترین بستگان به شهید از رفتن ایشان به جبهه اطلاعی نداشتند و در کارهایش ادعایی هم نداشت. شهید عزیز کمتر حرف می زدند و وقتی که صحبت می کردند مسائل بسیار جالبی را مطرح می کرد به طوری که با افرادی که طرف صحبت او بودند اشتیاق عجیبی در آن ها برای شنیدن صحبت های خود بوجود می آورد. صحبت هایی که در رابطه با دوستان دلسوزانه نصیحت های گهربار بود.
دانشجوی شهید بسیار متواضع و افتاده بود و از خودنمایی در برابر دیگران بدش می آمد. شهید با این که دارای کمربند سبز در رده ی تکواندو و در باشگاه حزب الله هم فعالیت بسیار داشتند و از تکنیک های جالبی برخوردار بود. هیچ موقع ندیدم که در برابر دیگران خودنمایی کرده باشد مگر دشمنان که هدف او هم قوی شدن از لحاظ جسمانی برای مبارزه با دشمن بود و همین طور هم بود شهید بزرگوار وقتی که برای بار دوم به جبهه ی نبرد حق علیه باطل رفت. نقل از همرزمانش که شهید عزیزمان تیربارچی بودند که علاوه بر تیربار کلر مهمات(نوارهای تیربار وسایل) خود را به راحتی حمل کردند و شجاعانه به سوی دشمن پیش می رفتند و بسیاری دیگر از ایثارگری های شهید و… این ها که ذکر شد و بسیاری دیگر از صفات و خلق و خوی شهید سرمشقی برای ماست (معاشرت او- زندگی کردن او- رفتار و صحبت کردن و برخورد ایشان و…از اخلاق نیکو برخوردار بود)
