شهيد حسن فتاحى در پاييز سال 1333 در شهر سبزوار به دنيا آمد. دوران تحصيلش را در زادگاهش گذراند. در دوره دبيرستان با مسائل سياسى آشنا گرديد و در محافل و مجالس مذهبى به ارزش هاى سازنده اسلامى پى برد. در سال 1354 به دانشكده علوم دانشگاه فردوسى مشهد راه يافت. انگيزه ورود ايشان به دانشگاه دستيابى به يك مركز علمى و فرهنگى با امكاناتى نامحدود بود كه مىتوانست پيام و رسالت خود را ابلاغ و دنبال نمايد در جهت اهداف مقدس حركت كند. بعد از مدتى رفتار غير مسؤولانه كسانى كه تنها عاشق مدرك بودند او را سخت آزرد. وى معتقد بود كه جدايى دين از علم به همان اندازه خطرناك است كه جدايى دين از سياست. با شروع جنبش دانشجويى در آن شركت فعال داشت و تمام هم و غم خود را معطوف به فعاليتهاى انقلابى كرد. با رشد جريان انقلابى به رهبرى امام در تمامى حركات و جريانات سهيم بود و با موج توفنده مردم به ساحل نجات انقلاب اسلامى رسيد. در روزهاى انقلاب سر از پا نمىشناخت، تا توان داشت كار مىكرد و مىخواست موثر باشد. شكل و نوع عملش مطرح نبود و مىخواست رضايت خدا و امام را جلب نمايد. به مسأله ولايت و اطاعت از ولى امر اهميتى عجيب قائل بود. عشق و محبت حضرت امام در خونش عجين بود و دائماً گوش به فرمان بود تا در اطاعت كوتاهى ننمايد، چون سهل انگارى و مسامحه در اجراى اوامر امام را گناهى بزرگ و نابخشودنى مىدانست و به همه توصيه مىكرد: «حال كه اسلام حاكم شد و به لطف خدا، سلطه طاغوت و شيطان از بين رفت، نبايد غفلت بكنيم». شهيد به مسأله ولايت و اطاعت از ولى امر اهميتى عجيب قائل بود و دائماً گوش به فرمان بود تا در اطاعت قصور ننمايد. شهيد به همه توصيه مىكرد: «حال كه اسلام حاكم شد و به لطف خدا، سلطه طاغوت و شيطان از بين رفت، نبايد غفلت بكنيم. بايد از جان بكوشيم. وظيفه ماست كه با پشتكار بيشترى در ساختن اين كشور طاغوت زده وارد عمل شويم. اين فرصت را نبايد از دست بدهيم. اين انقلاب بايد در تمامى ابعاد، ارزشهاى خود را نشان دهد و ارزش هاى منحط و خرابيها را زائل نمايد.
