فلاح دریک خانواده ی ضعیف متولد شده بود. ایشان فرزند اول خانواده واز نظر اخلاقی ورفتاری شایسته ونسبت به خانواده تلاشگر ودلسوز بود وچون خانواده وقتی بچه ها بسیار کوچک بودند،پدرخودشان رادر سن 36 سالگی از دست می دهند به همین دلیل بچه متکی ،کاری ودرس خوان وکم توقع بزرگ شده بودند. فلاح همراه تحصیل به کار نیزمشغول بود زیرا مادر دست تنها توانسته بود با قالی بافی وخدمت در کارها خانه بچه هارا از آب گل بیرون بیاورد والان موقعی بود که بچه ها نیز مادر یاری کنند. فلاح مهندسی برق می خواند واستعداد فراوانی نیز در کارهایش داشت تا اینکه با اعلام حمله صدام به ایران جزء اولین گردانها همراه برادرش علاء روانه ی جبهه ها ی حق علیه باطل گردیدن ودر همان سالهای نخست جنگ به اسارت رژیم بعث عراق درآمدند آنها حدود پنچ سال در اسارت بودندو چون در یک باز جویی که عراقیها از یک ایرانی داشتند به ایران وایلام وامام اهانت نمودند علاء که برادر کوچکتربود باآنها برخورد کرد واین کار باعث شد که او وبرادرش را از اسارت بیرون بیاورند وبه شهادت برسانند.خبر شهادت این دو عزیز را بعد از آزادی یکی ازهم رزمانش به خانواده اطلاع داد اما پیکر این دو شهید رادر سال1372-1370 دریک گور دسته جمعی پیدا کردند وتحویل خانواده دادند.