شهید ((احمدعلی کاظمی)) یکم تیر 1342در روستای گل پاشین از توابع شهرستان ارومیه به دنیا آمد. پدرش ((خلیل)) و مادرش((نرگس)) نام داشت تحصیل خود را در رشته الهیات وتا دوره کارشناسی ادامه داد و به پایان رساند.با سمت معاون اطلاعات وعملیات تیپ ویژه شهدا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وارد جبهه شد.و در تاریخ بیست و ششم 1365با سمت مبلغ در حاج عمران عراق به شهادت رسید .تا کنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.
متن کامل وصیت نامه شهید((احمدعلی کاظمی)) در ادامه میخوانید
بسم الرٌحمن الرٌحیم
مناجات شهید
«و هو خیر ناصر و معین »
«ان ا… یحب الذٌین یقاتلونی فی سبیله صفٌاً کانهٌم بنیان مرصوص»(آیه 4 سوره صف)
خداوند متعال آن مؤمنان را که در صف جهاد با کافران مانند سد آهنین و دژهای مستحکم همدست و پایدارند بسیار دوست می دارد. (قرآن مجید)
«اشهد انٌ لا اله الاٌ اله اشهدا انٌ محمٌد رسول ا… اشهد انٌ علی حجٌت ا…»
با سپاس و ستایش بی حد و حصر و بیکران و حمد و ثناء به درگاه صاحب و جلال و جبروت خداوند منٌان را که رحمت واسعه آن حضرت شامل تمامی بندگان و رفعت و مغفرت اش شامل مؤمنان و هدایتش شامل حال متٌقین می باشد. و اینک شهادت می دهم که او خدای من و مربٌی من است. و با سلام و صلوات و تحیات به محضر قدیس حضرت ختمی مرتبت نبی اکرم و ناجی عالم بشریٌت محمد بن عبدا.. (ص) پیام آور توحید و صلاع و سداد که وجود با برکت آن سرور دلیل هدایت و سبیل نجات به وسیله سعادت مؤمنان گردید و امر پیامبر را که وجود پرفیض و گرامیش به رحمه العالمین از جناب حضرت حقٌ مسٌمی و مفتخر گشت و عقیده مندم تاج اشرف مخلوقات بر سر و نشان «انٌک لخلق العظیم» بر سینه و علم (بیرق) اعمال و اتمام مکارم اخلاق بر دوش آری، اینک بر اینکه بر امت محمد ام مفتخرم و شهادتم به عبودیت و رسالت الهی و به حاتمیت در نبٌوت آن سرور صادق و واثق است. «الهمٌ اجعل محیای محیایی محمد و آل محمد و مماتی و ممات محمداً و آل محمد (ص)» خدایا و کریما و یا مولا و یا سیٌدی زیستن مرا بگونه زیستن محمد و آل پاکش قرار بده و همچنین مردن مرا همچون مردن محمد و آل طاهرش قرار بده، چرا که این خاندان پاک الگو و اسوه حسنه بر امتند، لذا معرفت به سنٌت و سیر و سلوک این خاندان عصمت و طاهر طهارت از چگونه زیستن تا چگونه مردن به امٌت محمدی و شیعه علوی فرضی واجب است. و در این بعد توصیه حقیر بر کشانی که شهادتنامه ام را می خوانند، این است که در شناخت و معرفت احوال ائمه اطهار بیش از بیش تفحٌص و تحقیق نمایند. تا اینکه انشاءا… محبت آنها به ولایت ائمه سلام ا… علیهم اجمعین همراه معرفت باشد و باب شفاعت آنان را بروی خویش بدین وسیله مفتوع نمائید. چرا که ضعیفان و اسیران دهر غرق در بحر معاصی را برای رستن از عقاب و عذاب راهی جزء شفاعت نیست و شما رزمندگان امید من هستید. خدایا این بنده عاصی و گناهکار تو بیش از همه خویش را محتاج شاعت می بینم. خدایا تو خود لایق ام گردان.
خدایا تو خود لیاقت شفاعت را برایم ارزانی دار. خدایا این بنده حقیر و ضعیف، ذلیل و مسکین با علم به ضعف بدنی و ناتوانی خویش تحمل عذاب و عقاب ندارم و از مقام بلند مرتبت حضرتت مسئلت دارم. با ایت بنده عاصی خویش از روی رفعت و رحمت و فظلت معامل کنی، مرا به کرده های خویش به عدالت عقاب نفرمائی.
حال که در آستانه عملیات سرنوشت ساز و آزادیبخش واقع شدیم و فاصله چندان زیادی از شروع عملیات نداریم و اینک توفیق عظیم شرکت در جهاد فی سبیل ا… بحول ا… یافتم. و باب جهاد بروی سیاه خویش گشاده می بینم. احساسم قلبیم از توفیق به شرکت در عملیٌات و جهاد مقدس را نه از استحکامم و به فوض عظما شرکت در جهاد بلکه از لطف و بزرگی حضرت حق و ربٌم می دانیم و خودم قابل و لایق به الطاف کبریائی حضرت رحمان نمی دانم و چه و لهذا و به نمی توانیم ادعا لیاقت به فوض اعلاتری را که شهادت و لقاء ا… باشد به زبان و به قلم آورم و اما مصٌرانه و ذلیلانه و حقیرانه و خاضعانه از درگاه حضرتش استدعا دارم، اول از همه عشق به شهادت در تار و پود جانم چنان بدمد تا طایرروحم از زندان بدنم پر کشد. و به لقاء حضرت دوست نائل آید که کل شی ء هلاک الاٌ وجهه، چرا که لقاء به حق موطن اصلی روح طیبه انسان است. از اوست و به سوی اوست فراگر شربت نوشین شهادت نصیبم شد. از تمامی کسانی که حقی از آنها به گردنم است مصرانه و ملتمسانه حلاٌلیت و می طلبم. پدر و مادرم و عزیزان و برادران و خواهرانم، اگر خبر شهادتم مرا شنید، سجده شکر به جای آورید و افتخار کنید که برادرتان امانتی بود از خداوند، اینک او به سوی صاحبش عودت داریید. و روحم راضی نخواهد بود که در صورت فقدانم وجودم به جزع و فزع ننمائید. عزیزان در مصیبت شهادتم صابر باشید که خداوند با صابران است و صبر کلید پیروزی و چه بسا اجر صبر شما در مصیبت شهادتم و در انتظار غربتم و سوز و گداز جدائیم از اجر شهید بیشتر باشد. خانواده محترم و عزیزان در مراسم ترحیم و احیاء و تشییع از تشریفات خودداری نمائید. و در نهایت سادگی برگزار کنید.
