شهید دانشجو بابک (مرتضی) مینایی زاده

نام پدر : عبدالخالق
تاريخ تولد : 29  مرداد 1342
محل تولد: تهران
رشته تحصيلي : مهندسی برق
نام دانشگاه : فردوسی مشهد
تاريخ شهادت : 10 شهریور 1365
محل شهادت : حاج عمران
عمليات: كربلاى 2 

زندگی نامه شهید
    

شهيد مرتضی مینایی زاده  در مرداد سال 1342 در خانواده‏ اى متوسط در منطقه نازى آباد تهران متولد شد. دوران ابتدايى و راهنمايى را در مدارس منطقه نارمك گذراند و در تمام دوران تحصيل جزء شاگردان ممتاز به شمار می ‏آمد. دوران متوسطه را در دبيرستان هشترودى به اتمام رساند و باز هم جزء افراد برتر مدرسه بود.

سنين نوجوانى او با انقلاب و حركات خدا پسندانه مردم ايران توأم شده بود و او همراه بقيه مردم، در به ثمر رساندن اين نهضت حسينى به رهبرى امام خمينى شركت و فعاليت داشت. فعاليت و كار در انجمن اسلامى دبيرستان و تلاش در مسجد هم باعث رشد خود ش نیز می ‏شد و  گامى بود در جهت تقويت اين انقلاب شكوهمند.

او در روز 19 اسفند ماه سال 59 در سخنرانى و تظاهرات منافقين و بنى صدر در دانشگاه تهران به شدت مورد ضرب و شتم منافقين قرار گرفت.

ایشان با فرمان امام جهت تشكيل ارتش بيست ميليونى به عضويت بسيج در آمد.
در سال 1361 به عضويت سپاه پاسداران درآمد و فعاليت خود را با گذراندن دوران آموزشى و عقيدتى در پدافند هوايى سپاه آغاز نمود.

در سال 1362 در كنكور سراسرى شركت و در رشته الكترونيك دانشگاه مشهد پذيرفته شد.

جبهه رفتن ايشان تقريباً از همان اوايل جنگ آغاز شد و چند مرتبه پس از پذيرش در دانشگاه، در جبهه به مردم فداكار ايران خدمت كرده بود. در مدتى كه دانشگاه می ‏رفت(در طول سه سال) در هر فرصتى كه پيش می آمد به جبهه می ‏رفت.

در سال 1365 موفق شد در عمليات كربلاى 2 شركت نمايد و البته اين عمليات دريچه‏اى بود بسوى معشوقى كه سالها بيتابش بود و عشقش اين بود كه در راه او و به سوى او برود.

وی در اين عمليات به شهادت رسید و پيكر پاكش مدت‏ها در منطقه باقى ماند. پس از 9 ماه خبرى مبنى بر اينكه مرتضى را به تهران آورده‏ اند به خانواده رسيد .

وصیت نامه شهید

 «… وصيّت مى‏‌كنم به امت اسلامى و بخصوص به ملت ايران كه اينك به صورت اميدى براى ملل جهان در آمده‌‏اند به وحدت هرچه كيفى‏‌تر و گسترده‏‌تر كه بتواند هجوم بى امان فرهنگى و نظامى و اقتصادى را با پاسخى در خور آنها جوابگو باشد.

 برادران عزيز همسنگرم! از شما مى‏‌خواهم مانند هميشه جهاد اكبر را سرلوحه كارتان قرار دهيد كه همانا غفلت از اين امر باعث به تأخير افتادن پيروزيها از جانب خداوند خواهد گشت. پاسداران عزيز، اى آنانى كه اماممان آرزو دارند به جاى شما باشند، اين مطلب شما را به عظمت مسؤوليتتان آگاه مى‏‌سازد. مبادا مقام دوستى و مال پرستى و باندبازى را جايگزين روحيه خدمت خالصانه به انقلاب اسلامى سازيد…»

«.. دانشگاهيان! همت خود را مصروف به اين مسأله سازيد كه دانشگاه را به مجتمع انسان سازى مبدل كنيد نه اينكه علم مانند حجابى ظلمانى در قلب شما قرار گيرد و از هدف اساسى كه تلاش براى خدمت به مردم است باز دارد.

اينك كه جهانخواران از تجاوز نظامى و حصر اقتصادى براى تضعيف اراده امت ما سودى نبرده‏‌اند، قصد يورش مخفيانه به فرهنگ انقلاب را دارند، پس بايد با تمسك و شناخت هر چه بيشتر فرهنگ غنى اسلام به اين تهاجم پاسخ بدهيم. نمودى از اين يورش نفوذ دادن دوباره فرهنگ غرب كه همراه مبلغينش از اين مملكت رانده شده بود در بين مردم بخصوص قشر جوان و نوجوان است كه از آن جمله بدحجابى و پوشيدن لباسهاى مبتذل است. خواهرانم حجاب اولين و بزرگترين سنگر شماست، پاسدار آن باشيد».