شهید دانشجو محمد بلوردی

نام پدر : حسین
تاريخ تولد: 1 مرداد 1339
محل تولد: ملایر
رشته تحصيلي: فیزیک
نام دانشگاه : صنعتی شریف
تاريخ شهادت : 21 فروردین 1362
محل شهادت: فکه
عمليات:

زندگينامه شهيد

شهید محمد بلوردی از دانشجويان مسلمان پيرو خط امام بود كه در رشته فيزيك دانشگاه صنعتي شريف تحصيل مي‏ كرد.

او در زمان شهيد قدوسي، مدت كوتاهي در دادستاني انقلاب خدمت كرد. با شروع جنگ به جبهه شتافت تا به تكليف خويش عمل كند و از اسلام و انقلاب حراست نمايد.

  او در عمليات والفجر1 در تاريخ  21 فروردین 1362 در منطقه فكه به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

ليكن به دليل عدم اطلاع به مدت 9 سال مفقود اعلام گرديد كه بالاخره به همت جستجوگران سپاه در تاريخ 21 فروردین 1371 باقيمانده پيكر پاكش كشف شد و در مزار شهداي شهرستان ملاير ـ زادگاهش ـ به خاك سپرده شد.

آخرين نامه اي كه او قبل از شهادت براي والدين خود ارسال نموده، در حقيقت همان وصيت نامة اوست كه حكايت از آمادگي و عشق محمد به شهادت در راه معشوق داشت.

قسمتی از وصيتنامه شهيد

 “والعصر * ان الانسان لفي خسر * الاالذين آمنوا و عملوالصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر* “

سپاس خداي عزوجل را كه بر ما منت نهاد تا با وجود مبارك پيامبر عظيم الشان، محمد بن عبدالله (ص) و وصي او و ائمه طاهرين آشنا شويم.

سپاس خداي را كه مرا به دين مبين اسلام، تنها راه نجات بشريت از هر گونه قيد و بند غيرالهي آشنا گردانيد.

 سپاس و شكر او را، كه مرا در زمان انقلاب عظيم اسلامي زنده نگاه داشت و طعم حكومت الله را بر من چشاند و ولي اش را امام من گردانيد گرچه  “و قليل من عبادي الشكور “.

خدايا اينك كه اين وصيت نامه را مي نويسم، گر چه شرمسار و متزلزل و ذليل، ولي خود را آماده بندگي تو مي بينم و خود را انشاالله تعالي آماده ی موتي كه عاشقانت را از دنيا جدا مي‏ كند، مرا نيز جدا گرداني.

مرگي كه نه در بستر كه در حين شدائد، اما به اميد ديدارت و مرگي كه در راه استقرار حكومت و استحكام جمهوري اسلامي باشد.

خدايا، من شرمنده تر از آنم كه بخواهم براي امت اسلام و امام امت دعا كنم، اما از تو مي خواهم هر چه بيشتر آنها را در دينشان كه راه توست راسختر گرداني و طعم پيروزی بر كفار، مشركين، منافقين و معاندين را به امام مان بچشاني و آنها را شفيع براي همه مسلمين در آخرت قرار دهي .

از تو مي خواهم پدر و مادرم را از من راضي گرداني، چرا که حق آنها را ادا نكرده ام و از آنان مي خواهم كه هر چه استوارتر و آگاهانه تر و با التفات بيشتر نسبت به انقلاب اسلامي و امام، به حركت خود ادامه دهند و از هيچ نهراسند و دعا كنند كه فرزندانشان غير از راه الله، راه ديگر نپيمايند و در صورتي كه خداوند شهادت را نصيب من كرد گريه عاجزانه نكنند و از خداوند بخواهند كه اگر در شهادتم خللي بوده و مطامعي غير از الله بوده بر من آسان گيرند كه ان الله غفور رحيم.

از همه برادران و خواهرانم طلب حلاليت نموده و بدانها وصيت مي‏كنم كه به اسلام با تمام جان و دل بگروند و هر چه امر كرد با جان بخرند و به جان امام امت دعا كنند كه البته پيروی از او، بهتر از اين خواهد بود.