مجید گفت:

وصیتنامه شهید اسماعیل جوکار
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به آقا امام زمان (عج) ارواحنا لمقدمه الفداءو درود بر نائب بر حقش امام امت و سلام بر شهدای راه حق و فضیلت.سخن از وداع است و به لقاء رسیدن ،سخن از نیستی بودن است و به هستی پیوستن ، سخن از هیچ بودن است و همه چیزشدن ،آری سخن از رفتن است رفتن به سوی نور ،رفتن برای نپوسیدن،رفتن برای شدن و شدن برای ماندن. سخن از عشق است و ایثار ،عشق به لقاءالله و ایثار به امت ،سخن از فدا شدن است برای فنا نگشتن سخن از سوختن است برای سوزانیدن ،سخن از حق است و به او رسیدن ، آری برای او زنده ام تمام هدفم،عشقم، هستیم، امیدم اوست در راهش هر آنچه هست فدا میکنم و بخاطرش میمیرم چرا که همه چیزم اوست و او خود فرمود:
انفروا خفافا و ثقالاو جاهدوا باموالکم و انفسکم فی سبیل الله ذالکم خیر لکم ان کنتم تعلمون
پیش به سوی جهاد ،حرکت به سوی میدان رزم چه سبکبار و چه سنگین بار ،جوان یا پیر،مجرد یا متاهل ،غنی یا فقیر،گرفتار یا آزاد،همه و در همه حال با اموال و جان خود در راه خدا جهاد کنید که این به نفع شماست اگر بدانید.
آری و امروز فرزند زهرا ،سلاله پاک رسول الله چه زیبا حجت را به اتمام رسانید و چه زیبا فرمود و حقیر به ندای آسمانی اش لبیک گفته با کوله باری از گناه و ره توشه هایی سر شار از زشتی و تباهی رهسپار دیار عاشقان خواهم شد امید آنکه بفضل خدا غبار گناه از تن رهانیده و جان را در چشمه محبتش جلا داده رهسپار کوی یاران گردیده تا این جان که از اوست تسلیم وی کنیم و اما سخنی چند با عزیزان.
مادرم: غم مخور ، گریه مکن، نوحه مخوان، سینه مزن،شادی کن سفر عشق ندارد غم و اندوه و ملال.
هان برادر هایم، پسر عموهایم،دوستانم : یادتان آید اگر چهره خونین مرا ،ناله کردن هرگز،باز کن قرآن را،آیه ای چند بخوان تا تسلی دهدت گفته حق، شاد گردد زنسیمش روحم.
هان عزیزان،یاران:صبرباید کردن، گریه و شیون و زاری مکنیدبوستان سبز شود بار دگر، غنچه ها میشکفند و دگر بار چنین خواهد شد تا که پیغام حقیقت ره مقصود بپیماید باز.
خدایا زندگی کردن بر من گران شده دلم به درد آمده بار سنگین گناه پیکرم را مجروح و می رود تا مرا به نابودی بکشاند .لحظه ای غفلت از تو همان و به اسارت شیطان در آمدن همان، پس دعایم را اجابت کن.
معشوقا:عاشقم به لقایت مجنونم مکن. معبودا: انتظارم سر آمده منتظرم نگردان. امیدم: صبرم تمام شده نا امیدم مکن.
سیدی:عاصیم ،گنهکارم،مجازاتم مکن مولایم:مغروقم، توئی منجی جانم بده. سرورا:شرمنده ام، سیه رویم ،عذر خواهم،معذورم بدار.
معبودم:مرگ در بستر ننگ است مرگم را شهادت در راهت قرار ده. سرورم: آلوده ام پاکم گردان.
خدایم: چنانم ساز که خود خواهی نه آنچنان که نفسم خواهد. پروردگارا: تا خودت را به من نشناسانی مرا به نزد خویش مخوان. الها: آنچنانم بمیران که طالبم.
ودر پایان مادرم زحمات بی دریغت را فراموش نخواهم کرد مرا ببخش و بر این هجران همچون زینب (س) صبر کن که خداوند صابران را دوست میدارد.
از دوستان و آشنایان و آنهایی که به نحوی با من آشنا بوده اند استدعا دارم چنانچه از من ناراحتی دیده اند به بزرگی خود مرا مورد عفو و بخشش قرار دهند.
به برادران و پسر عموهایم و آشنایان و دوستان توصیه مینمایم که دست از امام عزیز بر نداشته و مطیع امر رهبر باشند بدرستیکه خط امام همان خط پیامبر گرامی و دوازده ستاره در خشان آسمان امامت می باشد.وبنده نیز با رضایت و شناخت کامل در این میدان گام نهاده و معتقدم که هر آنچه از خدا آید خوش آید.
تا آنجا که به خاطر دارم به کسی بدهکار نیستم و اگر کسی از بنده طلبکار می باشد شرعا موظف است به خانواده ام رجوع کرده و طلب خود را بگیرد در ضمن دارایی نا چیزی از من بجای مانده که آن را به مادرم هدیه می کنم و برادرم مسعود می تواند پس از اربعین شهادتم با رضایت مادرم مبلغی از این پول را خرج عروسی خود نماید. و بار دیگر در پایان از کلیه اهالی روستا و قومان و خویشان و آشنایان و دوستان گرامیم میخواهم که ضمن طلب عفو و بخشش از خداوند بزرگ مرا حلال نموده و ببخشایند. والسلام
به امید پیروزی نهایی رزمندگان اسلام
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار
اسماعیل جوکار