شهید دانشجو رحیم عسگری مهرآبادی

نام پدر : رضا
تاريخ تولد: 1341
محل تولد: اراک
رشته تحصيلي: کشاورزی
نام دانشگاه : تهران
تاريخ شهادت : 20 دی 1365
محل شهادت: شلمچه
عمليات:

زندگينامه:

شهيد رحيم عسگري در سال 1341 در اراك چشم به جهان گشود و بعد از گذراندن تحصيلات ابتدايي و راهنمايي در حاليكه هميشه جزء شاگردان ممتاز بود . در خردادماه 1359 در دبيرستان دكتر علي شريعتي موفق به اخذ ديپلم رياضي فيزيك شد.

روزهاي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي با فعاليتهاي فرهنگي تبليغي فعاليت خود را در مسجد محل شروع كرد و پس از شروع جنگ تحميلي با حضور در پايگاه مقاومت مسجد امام رضا (ع) به مبارزه با كفر جهاني و ايادي دست نشانده اش داشت .اولين دوره اردوي كوهنوردي يادواره شهيد مجتبي داود آبادي با 130 شركت كننده در آذرماه 1364 دومين دوره مسابقه علمي يادواره مفقودالاثر يحيي كمال آبادي با 1800 شركت كننده، سومين دوره مسابقات دو و ميداني با 150 شركت كننده كه همچنان اين مسابقات به ياد شهداي ديگر پايگاه ادامه دارد و يادگار پر ارزش آن شهيد است .

شهيد براي اولين بار در سال 1360 در منطقه عملياتي شياكو حضور يافت سپس براي گذراندن خدمت مقدس سربازي به پادگان بيرجند رفت سپس با وجود اصرار مسئولان مبني بر ماندن او در عقيدتي – سياسي بيرجند به تيپ 27 زرهي شيراز پيوست در عمليا بيت المقدس به سختي زخمي شد .
از ديگر عملياتهايي كه در آن حضور داشت عمليات والفجر مقدماتي و والفجر يك بود كه باز هم در عمليات والفجر يك زخمي شد پس از به پايان رساندن خدمت ، باز در ادامه عمليات خيبر با بسيج همكاري نمود مدتي سرپرستي بخش فرهنگي بنياد امور مهاجرين جنگ را عهده دار شد و بعد از مفقود شدن برادر كوچكش در عمليات والفجر 8 ، بي تابانه سعي در شركت در جبهه ها داشت و سرانجام در تابستان 65 به همراه جهاد عازم جبهه هاي غرب شد ، ولي با اينحال سنگر علم را نيز ترك نكرد و با شركت در كنكور در رشته آبياري دانشگاه تهران پذيرفته شد ولي باز هم نتوانست كشور را بدون سنگر بگذارد .

اولين فرصت همراه سپاهيان محمد(ص) به مريوان و سپس به جبهه جنوب رفت و بالاخره در عمليات چهار و پنج در حاليكه به صورت نيروي تبليغي عازم شده بود به عنوان بي سيم چي مشغول فعاليت شده كه در نيمه شب بيستم دي ماه 65 در حال آماده سازي جاده تداركاتي سپاهيان اسلام همراه دو يار همسنگرش به خيل شهيدان سنگرساز بي سنگر پيوست.
در روز 29 دي ماه 65 با حضور امت حزب الله در گلزار شهدا و در كنار يادبود برادرش به خاك سپرده شد و تا هميشه و همه و وقت مظلوميت ، صلابت و صبر صداقتش براي ما چراغي به سوي حقيقت و عدالت باشد او رفت تا با شهادت خويش صداقتش را در راهش و ايمانش را به امام و انقلابش به اثبات رساند و شايد بهترين راه اثبات حقيقت ايمان او همان شهادتش بود و بس و خود چه زيبا اين حقيقت را فهميد و آن را عمل كرد.

وصيتنامه:

خدايا! ترا مي ستايم خدايا فقط ترا حمد مي گويم كه به من نيرو دادي تا در راهت در جوار اين عزيزان باشم و از بوي عطر آنان استنشاق كنم .

خدايا! ترا شكر مي كنم كه به من نيرو دادي در راه برادرم قدم بردارم و اسلحه او را به زمين نگذارم كه جبهه و ميدان جنگ براي من محراب دعا ونماز است

سلام بر تو اي پيامبر(ص) و اهل بيت(ع) تو كه ما را از گمراهي نجات داديد و از خداي ساختگي خود به خداي واقعي راهنمايي كردي درود بر شما مي فرستم كه به ما اميد داديد سلام و درود بر آقايم امام زمان(عج) آنكه در انتظارش هستيم و به خاطر عظمت حضور اوست كه مي جنگيم . مولا يا  از ماندن زياد خوش ندارم ، تنها تويي كه به من اميد مي دهي از مردن در راه خدا نمي ترسم بلكه از ماندن و در بستر مردم مي ترسم و سلام بر تو اي نور چشمان تمام مظلومان جهان و اي خار چشم دشمنان اسلام و ابرقدرتها

اي امام امت با تو پيمان مي بندم كه تا جان در بدن دارم ، لحظه اي آرام ننشينم تا حق بر باطل پيروز شود و سلام بر امت هميشه هشيار امام .

سلام بر شما پدر و مادرم، براي شما سخت است كه بعد از محمد شايد نوبت من باشد وليكن ما امانت هستيم امانتي كه خدا هر وقت بخواهد از شما خواهد گرفت سرنوشت من هم چيزي مثل محمد است چون ديگر با اين زندگي خو گرفته ام وقتي در منطقه نيستم مثل اينكه چيزي گم كرده ام . در اينجا امام زمان (عج) حكومت مي كند . بگذار جهانيان بدانند كه هر كه خدا را شناخت ترك سر كند اگر برنگشتم به آيندگان بگوئيد كه بچه ها اسلام را چگونه زنده نگهداشته اند و چه خونهايي در اين راه ريخته شده است .

خدايا! آرزو دارم اگر مورد رحمت و رضاي خدا قرار گرفتم و شهيد شدم بر سر قبرم آرمي از سپاه بزنند تا علاقه ام به خدا و سپاه كه خود خانه خدا و خانه عاشق خداست و راه حسيني(ع) است را دريابند . برادرم بعد از اينكه مدتها در اين دانشگاه فكري و عملي درس خواندن متوجه شدم هميشه دو سلاح را با خود حمل مي كردم يكي سلاح فكريم بود و قلم خونينم و ديگري سلاح مرگبار براي انسانهايي كه نمي خواهند تحت فرمان الهي بروند .

برادرم وصيتم به تو اينست كه هر دو سلاحم را با هم و توام با هم برداري و نگذاري بر روي زمين افتد . خدايا! پروردگارا! تو كه زندگي ما را بر مبناي سعادت قرار دادي آخرت ما را بر شهادت در راهت قرار ده اميدوارم هنگام مرگ چشمانم را باز كني تا دشمنان بدانند كه با چشم باز بسوي معشوق رفتم

خدايا ! اما چشم من است ، خدايا حاضرم جانم و همه چيزم را بدهم و چشمم را هرگز. خدايا! از جانم بگير و بر نورانيت چشمم هر چه بيشتر بيفزا