شهید دانشجوی جهادگر عبدالله علی رست

نام پدر:
تاریخ تولد:1345
محل تولد:غیاث آباد-تفرش
رشته تحصیلی:مهندسی کشاورزی – علوم گیاهی
نام دانشگاه:ارومیه
تاریخ شهادت:اردیبهشت ماه 1365
محل شهادت:فاو
عملیات: والفجر 8

زندگینامه شهید

شهید عبدالله علی رست در سال 1345 روستاي غياث آباد تفرش به دنیا آمد. سال 1362 در 17 سالگي وارد لشگر 17 علي ابن ابيطالب (ع) شد.در اواخر همان سال در عمليات خيبر مجروح شد. سال آخر دبيرستان بود. از ابتداي سال 63 در حالي كه پايش در گچ بود ، كتب درسي را گرفت وشروع به خواندن كرد.سه ماه بعد ، يعني خرداد ماه در امتحان نهايي با معدل 20 بعنوان شاگرد اول ديپلم گرفت.

در همان سال در كنكور شركت كرد و در دانشگاه علوم شهيد بهشتي اروميه قبول شد، در حالي كه رتبه اول معارف دانشگاه هاي كل كشور را نيز كسب كرده بود.وی دو ترم از دانشگاه را نگذرانده بود که با دانشجویان حزب الله به جبهه رفت و مظلومانه به شهادت رسید.

خاطرات شهید

سردار ميرجاني همرزم شهيد مي گويد : عبد الله مدتي كار آمار لشگر 17 را به عهده داشت. او از فرمول هاي استاتيسمي و سيستم هاي رياضي استفاده مي كرد و آمار را تخمين مي زد. جالب اين بود ، فردا كه آمار مي گرفتند با آمار او يكي بود.به رشته رياضي فوق العاده علاقمند بود ومي توان او را در حد نخبگان رياضي به شمار آورد.

همرزم شهيد مي گويد: در عمليات فاو براي انفجار يك پل داوطلب مي خواستند. اين پل خيلي حساس وتنها معبر عراقي ها بود. او داوطلب شد. همه گردان اصرار كردند وخواستند جلو او را بگيرند.گفتند شما با هوش وبا سواد هستيد ، بيشتر به درد لشگر مي خوريد، بگذاريد ما برويم. اما اونپذيرفت وبه اين ماموريت رفت.
عبد الله برنامه انفجار پل از راه دور را ريخت وآن را منفجر كرد. اما با دقتي كه در ذاتش بود ، براي اطمينان بيشتر خود پاي كار رفت وهمان جا به شهادت رسيد.

سردار ميرجاني ادامه مي دهد : هر كار كرديم نتوانستيم جسدش را بياوريم.وقتي وصيتش را خوانديم ، نوشته بود دوست دارم تك وتنها در جايي شهيد شوم كه جنازه ام نيايد.اين راهم در وصيت نامه اش آورده بود.

نقل مي كنند عبد الله بيرون سنگر گوشه اي را صاف كرده بود. شب ها آهسته به اين گوشه مي آمد وبا خداوند راز ونياز مي كرد ومي گريست.

همرزمش مي گويد : وقتي گروه تفحص و ستاد مفقودين پيكر او را تحويل خانواده اش داد ، براي عرض تسليت به زادگاهش رفتيم.پدر ايشان ، حسن رست ، يكي از بزرگان آن روستاست.يكي از جمع به او گفت اگر اين شهيد زنده بود ، الآن جزو اين المپيادي ها وچهره علمي جهاني بود.

آقاي رست در پاسخ گفت : اگر اين پسر دكتر طراز بالا والمپيادي بود اما از خط امام خارج شده بود آن وقت تكليف چه بود ؟ اگر پزشك نا اهلي مي شد يا عالم نااهلي مي شد ، هيچ به درد دنيا وآخرت من نمي خورد.

ماها رفته بوديم دلداريش بدهيم اما او به ما دلداري مي داد.مي گفت اسلام يك درخت پاك وشجره طيبه است.اگر مي گوييد عبد الله خيلي پاك بود، پس لايق اين بود كه خونش در پاي اين درخت پاك ريخته شود. چون هر خوني به درد شجره طيبه اسلام نمي خورد.